متن پیامک اینگونه بود ...شهیدی که تیر حنجره اش را شکافته بود اما زمزمه سوره الرحمن برلبانش تا لحظه شهادت جاری بود ...او شهید محمد رضا دشتی بود ، شهیدی که در اسارت جام شهادت را نوشید و مشتاقانه به صف یاران شهید و برادرش محمد تقی شتافت.

شهید علی کیخا
شهید بزرگوار در دهم بهمن ماه ۱۳۴۳ در روستای توتی از بخش شیب آب زابل در خانواده ای کشاورز دیده به جهان گشود .پس از چندی به دلیل خشکسالی همراه با خانواده مجبور به مهاجرت به مازندران شد.دوران ابتدایی را در علی آباد کتول به اتمام رساند سپس به زادگاهش بازگشت و موفق به ادامه تحصیل تا مقطع دیپلم گردید.در سال تحصیلی ۶۶-۶۵ برای ادامه تحصیل راهی مرکز تربیت معلم شهید مطهری زاهدان شد و در رشته ی علوم اجتماعی به کسب دانش پرداخت.

بسم رب الشهداء و الصدیقین

شهید حاج مراد ساری به سال ۱۳۴۵ در زابل دیده به جهان گشود. او در خانواده ای مذهبی پرورش یافت و تحت تربیت والدینش دارای اخلاقی خوش و رفتاری اسلامی رشد کرد .
حاج مراد نسبت به بزرگترها بسیار مؤدب بود و به خاندان علی (ع) عشق می ورزید. وی علاقه فراوان به جبهه و جنگ علیه باطل داشت. خانواده را به حمایت از انقلاب و رهبری سفارش می کرد و خود نیز از هیچ کوششی دریغ نمی ورزید. وی پس از اعلام رهبر انقلاب مبنی بر شرکت همه اقشار در جبهه، راهی دیار عاشقان شد تا به وظیفه اسلامی اش عمل نماید. چندین بار به جبهه رفت و در نهایت در عملیات “والفجر یک” به شهادت رسید. خانواده اش نقل می کنند: پس از اینکه ما با رفتنش به جبهه موافقت کردیم از شوق به گریه افتاد و گفت : “شما پدر و مادر واقعی هستید” هنگام خداحافظی مثل کسی که به دیدار بهترین دوستش می رود سر از پا نمی شناخت.

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگینامه مختصری از شهید اسماعیل گنجعلی

شهید اسماعیل گنجعلی فرزند محمد علی در سال۱۳۲۵در سیستان شهرستان زابل روستای بنجار دیده به جهان گشود دارای دو خواهر  به و یک برادر به نام عبدالعلی بود پدرش محمد علی گنجعلی رییس ثبت اسناد شهرستان زابل بود.

عکسی که پس از ۳۱ سال شناسایی شد

 پس از انتشار 18 عکس قدیمی از رزمندگان نوجوان و جوان جنگ ایران و عراق که سعید صادقی در فاصله سال‌های 1359 تا 1367 گرفته است، در یکی از آن‌ها چهره، یعنی شهید عباس دهباشی شناسایی شد.

پیکر پاک شهید موسی نوری دادستان شهرستان زابل و راننده وی مهدی مرعی با حضور اقشار مختلف مردم سیستان تشییع شد.

شهید رضا زمانی

شهید حسین صیادی

به سال ۱۳۳۲ در روستای خراشادی بخش شیب آب سیستان، در کناره دریاچه هامون، آنجا که گستره نیزار و کوه خواجه، جلوه های بدیعی از زیبایی ها و شکوه سیستان را به تماشا می گذارند در کلبه ای محقر و ساده، اما آراسته به نورمعنویت و اعتقاد فرزندی زاده شد که به سنت دیرینه مردم سیستان در نامگذاری فرزندان ذکور «حسین» نامیــده شد. زیرا حسین در خانواده های سیستانی مظهر آزادگی و تبلور تابناک شرف و شهادت است. از این رو به برکت واژه «حسین» فضای خانه آنان عطر معنویت و زلال ایمان گرفت. 
باری! او نیز با چنین اندیشه ای نامگذاری شد و از همان روزها به همراه پدر و مادر، به امواج آبی پهنه هامون و خنکای سایه «کوه خواجه» دل سپرد و به رنج کار و تـــلاش مداوم خو گرفت. مادر در گوش نوزاد نغمه های جان بخش لالایی محلی که طعم ولایت و اعتقاد می داد می خواند و پدر او را با تعالیم الهی و احکام نورانی اسلام آشنا می کرد به همین جهت زندگی حسین به موازات تحصیل در شهر زابل و کار مداوم، صبغه و رنگ اعتقادی یافت و مضمون عاشورایی گرفت. وی از کودکی دریافته بود که در پرتو اراده و کوشش، شب های بی چراغ روستا را به صبح امیدواری پیوند دهد و اعتقاد و عشق به اهل بیت علوی را به سلاحی برای مبارزه با ناملایمات زندگی تبدیل کند. بهره وری از چنین روحیه ای موجب شد تا در برابر مشکلات قد برافرازد و پای اراده در راه دشواری ها نهد.
او فردی معتقد و متعهد به مبانی اخلاق بود و در بین نزدیکان و همکارانش در شرکت نفت به خوشنامی و توجه به ارزش های اسلامی اشتهار داشت. در اوایل انقلاب با حضور در تظاهرات و راهپیمایی، عشق و شیدایی اش را به نظام و معمار بزرگ انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و برائت از طاغوت نشان داد بعد از پیروزی انقلاب نیز لباس سبز فام بسیجی به تن کرد و در کسوت یک بسیجی مبارز حمایت و جانبداری اش را در اقتدار و حاکمیت اسلام، سرلوحه امور قرارداد. او مردم را به پشتیبانی از اهداف و شعائر انقلاب اسلامی که عالی ترین ره آورد شهیدان والا مقام است دعوت می نمود و سرانجام خود نیز دعوت خدای شهیدان را به سوی ملکوت شهادت با آغوش باز پذیرفت و در شامگاه بیست و پنجم اسفند ۸۴ با کاروان شهدای تاسوکی همراه شد و به دست عوامل صهیونیزم و سرسپردگان وادی جهل به خیل شهیدان پیوست تا با کارنامه ای روشن به لقای پروردگارش که “عندربهم یرزقون” است واصل شود

شهید احمد صیادی

احمد صیادی در سال ۱۳۴۵ در یکی از روستاهای بخش شیب آب زابل دیده به جهان گشود تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد و در تاریخ ۱۸/۹/۶۴ به عضویت سپاه پاسداران در آمد پس از طی دوره‌ی آموزشی در شهر کرمان به جبهه‌های جنوب اعزام گردید . احمد در عملیات بسیاری شرکت جست و سرانجام در عملیات کربلای چهار در سن ۲۰ سالگی در دی ماه سال ۱۳۶۵ به فیض شهادت نایل آمد

نام: نبی بخش بامری نام پدر: نوروز متولد: 1347  محل تولد: دلگان محل شهادت: مهران 1365

شهید نبی بخش بامری در سال 1347 در منطقه دلگان از توابع شهرستان ایرانشهر در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. او علاوه بر تحصیل و علم آموزی دوشادوش پدر به کار کشاورزی نیز مشغول بود

با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نهاد مردمی بسیج به عضویت این نهاد در آمد و تا چند سال بعد نیز از اعضای فعال پایگاه بود. باشروع جنگ تحمیلی علاقه زیادی برای حضور در جبهه از خود نشان می داد ولی به علت کمی سن از رفتنش ممانعت شد. تا اینکه در سال 1365 توفیق حضور در کنار رزمندگان اسلام نصیب وی گردید.

 سرانجام در تاریخ 65/4/11 در عملیات «کربلای یک» در مناطق مهران با رشادت و شجاعتی وصف ناپذیر به دفاع از کیان مملکت اسلامی پرداخت و به فیض شهادت نایل آمد

 شهیدبزرگوار غلامرضاقدرت پناه درپنجم تیرماه ۱۳۴۵درخانواده ای متدین ومذهبی وکشاورز درروستای ارباب از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود ،او دومین فرزند وپسرارشد خانواده بود.تحصیلات دوران ابتدایی رادرزادگاهش ودوران راهنمایی رادرمدرسه مالک اشتر بنجار سپری نمود.باشروع جنگ تحمیلی درس رارها نموده وچندین مرحله به صورت داوطلب بسیجی جهت دفاع ازمملکت اسلامی به جبهه ها اعزام گردید.

حسن بامري
تاريخ تولد: 1340
محل تولد: زابل
وضعيت تاهل: متاهل
شغل شهيد: متصدي ارشد حراست
محل شهادت: عمليات والفجر 8
تاريخ شهادت: 1364
 

زندگی نامه شهید:
شهيد حسن بامری در شهر زابل استان سيستان و بلوچستان در سال 1340 در دامان مادر مهربان و خدادوست و مذهبي و پدري باايمان به دنيا آمد راسخ و استوار و مريد ائمه اطهار و عاشق ولايت و امام (ره) تربيت يافته بود. در سال 1363 همکاري خود را با صداوسيماي مرکز زاهدان به صورت قراردادي و به عنوان نگهبان شروع نمود و در تاريخ 26/11/64 در عمليات والفجر 8 شهد شيرين شهادت را نوشيد و به لقاالله پيوست. او داراي همسر و دو فرزند مي باشد.

فرزند شهید می فرماید:
از آنجاييکه سنم اقتضا نمي کرد و صفات نيک پدرم را از جمله جنگيدن و رزم کردن ايشان را برعليه کفر را به ياد بياورم اما اقوام چنان از بزرگواري پدرم تعريف مي کنند که گويي صفات و رفتار و کردار پدرم زمينه ظهور شهادت بوده است. وقتي به زيارت قبور شهدا در شلمچه رفتيم گويي فاطمه زهرا براي زيارت شهدا آمده بود و حال و هواي معنوي خاصي به فضاي منطقه شهداي شلمچه داده است. او بسيجي تمام عياري بود، درس عشق، ايثار، فداکاري، شهادت و شهامت را در دانشگاه بزرگ کربلا آموخته و از اساتيد بزرگي همچون امام حسين (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) و اصحاب و انصار حسين (ع) را الگوي خويش قرار داده بود.
 

سیدرضا حسینی در سال 1346 در شهرستان زابل در یک خانواده ی مذهبی و متدیّن به دنیا آمد. تحصیلاتش را تا پایان مقطع راهنمایی ادامه داد. قبل از انقلاب با وجود سنّ و سال کم خود، همراه دوستانش نقش مؤثّری در مبارزه علیه رژیم منحوس پهلوی ایفا نمود.
سید با علاقه ای که به انقلاب شکوهمند اسلامی و رهبر عزیز داشتند، جهت سپری نمودن دوران سربازی وارد سپاه شد و برای حفظ دستاوردهای انقلاب و پیش برد آن در خطّه ی خونین بلوچستان به حراست پرداخت تا این که در تاریخ 11/8/1366 در مصاف با سوداگران مرگ در منطقه ی رودماهی در سنّ 20 سالگی به فیض شهادت نایل گردید.

کتاب کبوتران بهشتی جلد1، صفحه:

گل بوستان دارالولایه ، شهید نعمت الله پیغان سال 1354 در زابل دیده به جهان گشود . او را نعمت الله نام

نهادند چون که نعمت خدا به خانوادن پیغان بود. این افتخار برای نعمت الله پیغان بس که خداوند او را در دامن مادری مومنه آفرید. نعمت الله دست پرورده خانواده ای است که همه هم و غم خود را تربیت فرزندان خود قرار دادند. فرزند خانواده پیغان بودن مسئولیت بزرگی بود که نعمت الله به آن آگاه بود. او همه سختی ها و رنج های پدر و مادر را دیده بود و می دانست که از او چه می خواهند دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند اما درس و مدرسه و کتابهای معمولی او را ارضاء نمی کرد به حوضه علمیه امام صادق(علیه السلام) زابل وارد شد.

چشمه گوارای علوم نبوی و علوی عطش نعمت الله را بیشتر کرد او از دریای علوم اهل بیت هر چه می نوشید تشنه تر می شد نعمت الله برای رفع این عطش معنوی راهی بارگاه رضوی شد. مدت 8سال از بحر علوم نبوی توشه بر گرفت وقتی کارشناسی علوم قرآن و حدیث را از دانشگاه رضوی گرفت خیلی ها او را به کار تشویق می کردند ولی او در لایتناهی این مسیر نوری یافته بود که کار و زندگی معمولی او را به آن سرانجام نمی برد نعمت الله در کنار آموختن علوم به تهذیب نفس و کسب معارف اخلاقی و فضایل معنوی روی آورد عشق و عطش زایدالوصف، او را به بارگاه کریمه اهل بیت نیز کشاند نعمت الله با عزم تحصیل در سطح خارج فقه و اصول و کسب فیض از محضر علمای اسلام وارد حوزه علمیه قم شد سال1382 در مقطع کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیثپذیرفته شد. حالا نعمت الله پیغان روحانی وارسته ای بود که می بایست آموزه های مکتب اهل بیت را به دیگران نیز می آموخت کوی به کوی و شهر به شهر طی مسیر کرد و همچون چراغی بر افروخته اقصی نقاط کشور را به انوار تابناک قرآن و حدیث نورانی نمود نعمت الله پیغان در آخرین ماموریت تبلیغی به منطقه سیستان زادگاه خود در شامگاه 25/12/84 هدف کینه دشمنان واقعی اسلام قرار گرفت و مزد سالها تبعید و تلمذ در محضر قرآن و اسلام را با نوشیدن شهد شیرین شهادت گرفت گلستان شهدای ادیمی بر شهید نعمت الله پیغان آغوش گشود و او را بر سفره ارتزاق عندالرب میهمان دوستان شهیدش کرد.
داغ او سنگین تر از یک کوه بود 
کوه نه، یک آسمان اندوه بود
یک تن اما، غیرت صد مرد داشت
کوله باری سهمگین از درد داشت

شهید احمد آغاز

در سال ۱۳۳۹ در استان سیستان و بلوچستان و در خانواده‌ای متدین و مذهبی کودکی پا به عرصه وجود گذاشت که او را احمد نامیدند. وی دوران کودکی را در این شهر و در جمع صمیمی خانواده سپری نمود و در سن ۷ سالگی پا به عرصه علم و دانش نهاد دوران دبیرستان او همزمان با اوج‌گیری انقلاب اسلامی بود و او نیز از همان دوره مبارزات سیاسی خود را آغاز نمود. 
پخش اعلامیه‌های امام (ره) و شرکت در راهپیمایی‌ها از جمله اقدامات او در طول سال‌های مبارزه با رژیم منحوس پهلوی بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت سربازی رفت و پس از آن به استخدام آموزش وپرورش درآمد. اما روح آسمانی او تاب ماندن در شهر را نداشت و از طریق بسیج به جبهه‌های نبرد اعزام گردید و به جمع فدائیان جان بر کف ایران اسلامی پیوست و دیری نپائید که به آرزوی دیرینه خود رسید و در مورخه ۱۳۶۵/۹/۲۶ در جبهه غرب کشور از پهنه کره خاکی پر کشید و به اوج رفت و تنها کالبد خاکی‌اش بر روی زمین باقی ماند

مادرم مگر نه اینکه ما امانت خدا در زند تو بودیم پس چگونه ناراحت می شوی اگریک روز خدای بزرگ اراده کند امانتش را از شما پس بگیرد. مادرم مگر دنیای فانی را سرای جاوید پنداشتی که برای رفتن مان از آن نارحت می شوی؟ مادرم، مادر خوبم مگر زندگی در مکتب ما عقیده و جهاد نیست؟ مادرم به قول مولایمان علی (ع) دنیا همچون مار خوش خط و خالی است که به ظاهر زیبا و ولطیف به نظر می آید ولی در درون خود زهری کشنده دارد باز هم به فرموده همان بزرگوار مرگ شتری است که پیش پای همه می خوابد چه بهتر که این مرگ در راه خدا باشد بارخدایا خودت مارا هدایت گردان و آنی و لحظه ای به حال خود وامگذار تا دچار ذلالت و گمراهی نگردیم.

بار پروردگارا مرا به راه رستگاران و صالحان هدایت گردان نه راه گمراهان و مغضوبین که همانا تو بهترین هدایت کنندگانی.

مادرم در پایان برایتان صبر و استقامت و وسع همت همت آرزومندم. مادرعزیزم امیدوارم تحمل همه گونه مصیبت و ناگواری را در راه خدا داشته باشی.

خلاصه ای از نامه شهید در 5/3/1361

خدایا به ما توفیق هماهنگی و همکاری و جابنازی در راه انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی عطا کن

شهید غلامحسین خدری

تاریخ تولد :۱۳۳۶ 
تاریخ شهادت : /۲/۱۳۶۱ 
محل تولد :سیستان‌وبلوچستان /زابل /سه کوهه

طول مدت حیات :۲۵

غلام‌حسین خدری به سال ۱۳۳۶ در روستای سه کوهه شهرستان زابل متولد شد. پس از اتمام دوران ابتدایی با اجبار سردار ابراهیم خان به تهران برده شد. 
پس از تحمل سختی‌های فراوان در خانه‌ی آن ستمگر در سال ۱۳۴۹ در کارخانه جهان چیت کرج مشغول به کار گردید. و در تظاهرات کارگری سال ۱۳۵۰ توسط ساواک دستگیر و با اعتصاب کارگران آزاد گشت. با وجود کمبود امکانات در سایه پشتکار فراوانش، پس از اخذ دیپلم و شرکت در آزمون ورودی دانشگاه‌ها، به آموزشکده فنی قزوین راه یافت. 
با اوج‌گیری تظاهرات مردمی در شکل‌دهی و هدایت راهپیمایی‌های شهرک صنعتی قزوین و کارخانجات فرنخ نقشی محوری ایفا کرد. او پس از پیروزی انقلاب،‌ با شهید چمران در منطقه کردستان همکاری داشت. خوشرویی، تواضع یتیم نوازی، انفاق، گفتار دلنشین و عشق و محبت به اهل‌بیت عصمت و طهارت از اوصاف آن شهید بزرگوار است که خاطرات فراوانی را در ذهن اعضای خانواده و همرزمان به جای گذارده است. 
این عاشق لقای حضرت دوست سرانجام در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱، در عملیات بیت‌المقدس جان خویش را در طبق اخلاص نهاد و در سن ۲۵ سالگی به حضور خدای شهیدان تقدیم داشت.

 نام و نام خانوادگی: محمود پهلوان

در سال ۶۶ قبل از شروع عملیات به اتفاق عمو و پسر عمویشان عازم مناطق جنگی می شوند که در اثنای عملیات پسر عمویشان (شهید عزت الله کیخا) در منطقه  ماهوت  مفقود الاثر  می شوند. قبل از این حادثه نیز برادر شهید عزت الله (شهید اکبر کیخا) در عملیات بیت المقدس به شهادت می رسند که خبر این  شهادت توسط همرزم ایشان «شهید سید حسین حسینی» به پدر شهید داده می شود.